Als jonge kinderen een erfenis krijgen, willen de meeste ouders en grootouders niet dat de erfenis er doorgejaagd wordt aan een rode sportauto of andere verspillingen. Om die reden nemen veel mensen een bewind op in hun testament.
Door de instelling van een bewind zorgt u ervoor dat kinderen of kleinkinderen niet al bij 18 jaar de beschikking krijgen over de erfenis, maar pas als ze een door u bepaalde leeftijd hebben bereikt. Veel mensen kiezen voor een leeftijd tussen de 21 en 25 jaar, omdat ze verwachten – of hopen – dat hun kinderen dan verstandige burgers zijn, die hun erfenis besteden aan een huis of andere weloverwogen uitgaven. Tot de ingestelde leeftijd beheert een door u benoemde bewindvoerder het vermogen. Vaak benoemen mensen als eerste bewindvoerder hun partner, en als de partner wegvalt een ander vertrouwd persoon.
De taak van de bewindvoerder is primair het conserveren en bewaren van de nalatenschap voor het kind. De bewindvoerder moet bij aanvang van zijn taak een boedelbeschrijving maken, en jaarlijks rekening en verantwoording afleggen aan de rechthebbende of de kantonrechter. Onlangs nog ontsloeg de rechter een tot bewindvoerder benoemde tante die alle regels aan haar laars lapte en onderdelen van de erfenis zonder overleg had verkocht.
Wilt u de bewindvoerder ruime bevoegdheden geven om bijvoorbeeld een deel van het geërfde vermogen te gebruiken dan is het zinvol om dit op te nemen in uw testament. Veel ouders laten bijvoorbeeld opnemen dat bij hun beider overlijden de bewindvoerder geld beschikbaar mag stellen om de woning of auto van de voogd aan te passen aan het uitgebreide gezin.
Bron: Hof ’s-Hertogenbosch 30 januari 2020, nr. 200.266.383/01, ECLI:NL:GHSHE:2020:281.