Executeurs worden meestal aangesteld in een testament om te ontzorgen. Zij verlossen degene die de executeur aanstelt van de zorg wie de nalatenschap moet gaan regelen. Maar executeurs ontzorgen ook de nabestaanden, die eigenlijk niks anders hoeven te doen dan wachten tot hun aandeel in de erfenis wordt uitbetaald.
Het aanstellen van een executeur lijkt dus een win-winsituatie voor alle betrokkenen. En dat kan het ook zeker zijn! Toch kunnen nabestaanden de executeur flink dwars zitten.
Onlangs eisten nabestaanden nota bene zelf geen erfgenamen voor de rechter schadevergoeding van de executeur omdat zij niet tevreden waren met de wijze waarop de begrafenis was geregeld. De rechter gaf duidelijk aan dat de kracht van de executeur juist schuilt in het feit dat de macht geconcentreerd is bij één persoon, om impasses met betrekking tot de begrafenis en de boedelafwikkeling te voorkomen. Het is dus de verantwoordelijkheid van de executeur om invulling te geven aan zijn taak, dat kan vaak ook zonder overleg. De executeur moet pas bij het einde van zijn taak rekening en verantwoording afleggen aan de erfgenamen. Omdat de ontevreden nabestaanden zelf geen erfgenaam waren, en de rechter ook geen onrechtmatig handelen kon vaststellen, kregen ze geen gelijk. Sterker nog, de rechter vond de procedure onnodig en liet de ontevreden nabestaanden de proceskosten zelf betalen.
Om te voorkomen dat nabestaanden de executeur het vuur aan de schenen leggen, en zelfs gaan procederen, kunnen wensen van de overledene vastgelegd worden in het testament. Dat is ook mogelijk in een codicil of een wensenoverzicht bij de begrafenisondernemer.
Heeft u behoefte aan een nadere invulling van uw wensen voor de afwikkeling van uw nalatenschap? Maak gerust een afspraak voor een oriënterend gesprek, wij helpen u graag op weg.
Bron: Notamail 2015/59