Samenwoners die uit elkaar gaan, stellen vaak een convenant op, met daarin afspraken over alle te regelen zaken. Bijvoorbeeld afspraken over verdeling van de woning. De redactie van de tekst is daarin van groot belang. Immers, als er onenigheid ontstaat over de uitleg moet direct helder en klaar zijn wat de afspraak wel en niet inhoudt.
Zo was onlangs de vraag of afgesproken was dat de woning is toegedeeld aan de man voor een vast bedrag, of dat het alleen gaat over een afgesproken route voor het omgaan met de verdeling. “Voor een vast bedrag” houdt in dat de man de woning te allen tijde voor dat vaste bedrag kan overnemen. In dit concrete geval vond zijn partner dat de overname tegen de dan geldende marktwaarde zou moeten plaatsvinden.
De man wil de woning direct na ondertekening van het convenant overnemen en meldt dit aan zijn partner. Echter, hij krijgt het niet rond bij de bank en meldt dat direct conform de afspraak in het convenant aan zijn partner. De man betaalt inmiddels zelf alle aan de eigendom verbonden lasten, maar de bank weigert de partner te ontslaan uit diens aansprakelijkheid. Zij blijft daarmee aansprakelijk voor het saldo van winst of verlies bij verkoop.
Al snel na de tegenvaller voor de man, meldt hij dat de problemen zijn opgelost en de hypotheek mogelijk is. Het komt echter ondanks toestemming van de partner niet tot overname. Drie jaar later geeft de man opnieuw te kennen het huis te willen overnemen, dit keer weigert zijn partner toestemming.
Het stel schakelt de rechter in voor uitsluitsel. De man eist overdracht van het huis tegen het afgesproken vaste bedrag. Zijn partner wil wel overdragen, maar dan tegen de inmiddels hogere verkoopwaarde. De rechter oordeelt dat er afspraken zijn gemaakt over verdeling of verkoop van de woning. Daarmee is volgens de rechter niet de verdeling van de woning vastgesteld.
De waardering van een gemeenschappelijke woning wordt in de regel bepaald op het tijdstip van de verdeling, behalve als uit een overeenkomst tussen partijen anders blijkt of als dat leidt tot onredelijke en onbillijke gevolgen. Omdat de woning nog steeds onverdeeld is, en partijen de afspraken uit het convenant niet hebben kunnen nakomen, hebben beide partners al die jaren samen het risico van aansprakelijkheid gedragen. De man in deze zaak kon daarom volgens de rechter in redelijkheid niet worden gehouden aan de afspraak in het convenant. Bij overname van de woning moet daarom van de actuele verkoopwaarde worden uitgegaan.
Wilt u meer weten van het maken van sluite4nde afspraken in een (echtscheidings)convenant? Bel ons voor het maken van een afspraak.
Bron: SDU Opmaat 4/1/19 2019/3 ECLI:NL:RBDHA:2018:14481.