Een executeur wordt nog wel eens benoemd in een testament, om te zorgen dat de erfgenamen niet met elkaar op de vuist gaan. Hier wordt uitgegaan van de veronderstelling dat de executeur de nalatenschap geheel kan afwikkelen zonder inmenging van de erfgenamen. Toch is die veronderstelling niet helemaal juist.
Meestal staat er in een testament dat een executeur de taak heeft om de goederen van de nalatenschap te beheren en de schulden van de nalatenschap te voldoen die tijdens het beheer uit die goederen moeten worden voldaan. Bij deze formulering hoort dus niet zonder meer de volledige afwikkeling van de nalatenschap, daarvoor is in veel gevallen wel de toestemming van de erfgenamen nodig. Is het de bedoeling dat de executeur kan optreden zonder inmenging van de erfgenamen? Dan zal dat in het testament omschreven moeten worden. Dat kan door een zogenaamde executeur tevens afwikkelingsbewindvoerder te benoemen en nauwkeurig in het testament te omschrijven hoe uitgebreid de bevoegdheden van deze ‘superexecuteur’ moeten zijn.
Wilt u meer weten over een executeurschap in uw testament? Wij helpen u graag met de juiste formulering.
Bron: Notamail, 21 augustus 2018, nummer 197/Hof Den Haag 7 augustus 2018, nr 200.180.677/01 (GHDHA:2018:1863).